نقش پناهگاهی بوته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در جوامع گیاهی تحت چرا مراتع نیمه‌خشک استان کرمان (مطالعه موردی: گوغر بافت)

به‌منظور بررسی نقش پناهگاهی بوته‌ها برای گونه‌های یکساله، در دو منطقه قرق و تحت چرا مراتع بخش گوغر بافت در زیر تاج پوشش 20 بوته بالغ درمنه کوهی (Artemisia aucheri)، گون کتیرایی (Astragalus gosipinus) و 20 فضای بین بوته‌ای یک پلات cm 20× cm 20 انداخته شد. سپس در هر پلات نام و تعداد پایه هر یک از گونه‌های یکساله یادداشت گردید. واکنش گونه‌های یکساله به چرا و بوته‌ها با تجزیه و تحلیل واریانس دو طرفه و مقایسه میانگین PostHoc مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که بوته‌ها گونه‌های یکساله را از چرای مستقیم دام حفاظت می‌کنند و تنها برای 7 گونه از 22 گونه یکساله منطقه نقش پناهگاه را دارند. اگرچه این 7 گونه جزء گونه‌های خوش‌خوراک یکساله هستند، اما به دلیل اینکه درمنه و گون در فصل رویش گونه‌های یکساله به دلیل اسانس و خار کمتر چرا می‌شوند؛ بنابراین می‌توانند در مقابل چرای دام، نقش پناهگاه را برای گونه‌های یکساله ایفا کنند. بیشتر گونه‌هایی که در زیر بوته‌ها در دو منطقه قرق و تحت چرا تراکم زیادی دارند به‌ندرت در پلات‌های فضای بین بوته‌ای دو منطقه قرق و تحت چرا دیده می‌شوند. که به احتمال زیاد به دلیل تسهیلاتی است که بوته‌ها برای گونه‌های یکساله ایجاد کرده‌اند. بنابراین بوته‌ها به دلیل نقش پناهگاه و تسهیلاتی که برای گونه‌های یکساله دارند، اهمیت مهمی در تنوع، حفاظت و مدیریت اکوسیستم‌های تحت چرا دارند.